maandag 30 maart 2015, Pam van der Veen

Het etentje is in een restaurant. Ik zit naast een vrouw die ik nauwelijks ken. We zwijgen. Om het ijs te breken, stel ik een paar vragen. Waar ze woont, of ze kinderen heeft, of ze haar werk leuk vindt. Ze geeft beleefd antwoord en prikt in haar sla. Ik maak een grapje over de gecoiffeerde hipsterbaard van de ober. Ze lacht stroef. Ik vraag of ze een glas wijn wil. Dat wil ze niet. Om ons heen wordt geanimeerd gepraat.

Dan hurkt er een man aan de andere kant van haar stoel. “Hoe gaat het hier?” vraagt hij. Mijn buurvrouw schudt haar hoofd en dempt haar stem. “Ik wil ergens anders zitten,” hoor ik haar fluisteren. “Naast iemand bij wie ik me wél op mijn gemak voel.”

< terug