dinsdag 15 april 2014, Pam van der Veen

Sommige dingen spreken een oerangst aan in de mens. De één heeft het met spinnen. De ander met clowns. Ik heb het met, ja, hoe heten ze eigenlijk? Ze zijn zo eng dat er geen woord voor is.

Je vindt ze bij cafetaria’s, buiten op de stoep. Ze zijn groot, glimmend en gruwelijk en ze stellen een levende patatzak voor. Wat je binnen in de snackbar kunt kopen, staat hier alvast reclame te maken voor de deur: een mensachtige frietzak met benen en voeten, waaraan rare, veel te bolle bruine schoenen met griezelig gele veters. Deze portie patat draagt sokken, heeft armen en handen en is zelfs toegerust met een gezicht. Een zogenaamd olijke toet, maar eigenlijk een horrorsnoet, met leipe ogen, waarvan er één psychotisch wegdraait en de ander je aankijkt met een moordenaarsblik. Een blik waaruit alle rede is verdwenen, die elke nachtmerrie overtreft. Maar dat is nog niet eens het ergste. Het verschrikkelijkste is: deze levende puntzak, deze frietman from hell… EET UIT ZIJN EIGEN HOOFD. Met zijn mini-armpje en mormelhandje trekt hij een patatje uit zijn schedel om die tussen zijn getuite lippen te steken. Een weerzinwekkend schouwspel, maar zelf heeft hij nergens last van, want met zijn andere mormelhandje maakt hij het thumbs up-gebaar. Ook de frieten die nu nog uit zijn hersenpan steken zal hij straks met smaak verorberen.

Wie verzint er zoiets, vraag ik me af. Uit welke krochten van wat voor obscene geest is dit creatuur gekropen? En interessanter nog: wie krijgt hiervan trek in friet? Van deze perverse patatman?

< terug