zaterdag 16 maart 2013, Pam van der Veen

Tegen mijn wil weet ik alles van de Straatnieuwsverkoper die bij mijn Albert Heijn staat. Probeer ik hem te ontwijken, dan rolt hij zijn woordenvloed naar mij uit, zoals een kikker zijn kleverige tong, en trekt mij zijn verontrustende verhaal binnen. Zo weet ik dat hij ex-TBS’er is, veroordeeld voor een geweldsdelict. Dat hij zijn straf heeft uitgezeten en dat wij – de maatschappij – hem een nieuwe kans moeten geven. Ik weet dat hij onlangs een collega, die hem ‘het bloed onder de nagels vandaan haalde’, in elkaar heeft geschopt. ‘Vandaar dat ik nu een beetje moeilijk loop,’ zegt hij erbij. Ik weet dat hij aan kooivechten doet, dat zijn vriendin zwanger was en toen toch weer niet, maar dat ze wel bij hem is ingetrokken. Bij hem en zijn hobby: snake handling. Want nog meer dan van zijn meisje houdt hij van zijn slangen, hoe giftiger, hoe beter. Ik weet hoe zijn laatste aanwinst eruitziet: een geel monster met de naam King Cobra. Bijna teder laat hij een foto zien op zijn telefoon.
Terwijl hij praat, knik ik af en toe, wachtend op een uitweg. Zodra hij een nanoseconde stilte laat vallen, zeg ik dat ik naar huis moet. Hij trekt met tegenzin zijn roltong terug en laat mij ontsnappen. Als dank koop ik weer datzelfde nummer van Straatnieuws, waarvan ik er thuis al zeven heb liggen.

< terug