dinsdag 12 maart 2013, Pam van der Veen

Vandaag was onze schoonmaker er. Hij komt uit Wit-Rusland, woont al tien jaar in Nederland en spreekt de taal vloeiend. Hij is moslim, maar daar merk je verder niks van. Tenminste, tot vandaag. Hij dweilde de vloer in de slaapkamer en toen ik daar ook even binnenliep, wees hij beschuldigend op de fles wodka die op B’s nachtkastje staat.
“Wat doen jullie met die wodka?”, vroeg hij. “Iets ontsmetten?”
“Eh, nee,” antwoordde ik. “Daar drinkt mijn man soms een glaasje van als hij niet kan slapen.”
“Ik drink helemaal niet,” zei hij streng.
Ik keek hem aan met een begripvolle werkgeefstersblik: “Vanwege je geloof?”
“Ja, vanwege het geloof in mijzelf. Alcohol is giftig.”
Halfhartig mompelde ik: “Heel verstandig”, en blies haastig de aftocht. Beneden werkte ik – tot mijn ergernis toch nog enigszins beschaamd – nog snel wat lege wijnflessen uit het zicht.

< terug