woensdag 11 juni 2014, Pam van der Veen

‘Nee, niet wéér doosjes met rozijntjes!’ had ik gezegd. En dus zit ik nu om half 8 ’s ochtends als een bezetene fruit aan satéprikkers te rijgen. Mei Lan is vier geworden en gaat trakteren op haar nieuwe school. Haar hele verjaardag heeft ze van voor tot achter uitgedacht: de regenboogslingers, de prinsessenbordjes, de Minnie Mouse-servetten, de gastenlijst. Zelfs de Hello Kitty-taart heeft ze zo ongeveer zelf op internet besteld. Op verrassingen zit ze niet te wachten. Liever een voorspelbaar, maar strak geproduceerd feest dan een spontane mislukking.
Alleen de traktatie heb ik dus verzonnen. En dat zal ik nu weten. Want het is al laat, ik heb nog geen koffie gehad, Mei Lan moet haar feestjurk nog aan en die stapel fruitspiesen is nog lang niet klaar. Hoeveel kinderen zitten er eigenlijk in die klas van juf Mireille? Met het zweet op de rug rijg ik door, onder het toeziend oog van mijn dochter. Want o wee als er aan elk stokje niet evenveel druiven als aardbeien zitten.
Vlak voor de deadline ben ik klaar. Ik hijs Mei Lan in haar jurk en flans een feestvlecht in haar haar, die zij zelf aftopt met een roze haarband en een zilveren kroon. Gevoelig voor styling als ze is, zet ze er ook nog een zonnebril bij. Klaar om te schitteren op haar eerste verjaardag op school.
Vol voorpret fietst ze erheen op haar lieveheersbeestjesfietsje. Ik hol erachteraan, een schaal met dertig fruitspiesen torsend, enigszins kortademig van de haast-stress. Maar toch met een voldaan gevoel: het is me gelukt, ik heb dit keer niet de laffe keuze voor rozijntjes gemaakt, maar een simpele, doch creatieve en zeer gezonde traktatie verzorgd. Juf Mireille zal ook vinden dat ik goed bezig ben.
We naderen school. Het is stil op het plein. Waar is iedereen? Een verontrustend vermoeden bekruipt me. Het is toch geen vakantie? Zijn we zo laat dat iedereen al binnen is? Mei Lan kijkt me vragend aan, haar zilveren kroontje voor haar ogen gezakt. Ik rammel aan de schooldeur. Dicht. Dan lees ik het briefje.
Studiedag.
Ik haat juf Mireille.

< terug