‘Doordeweekse dingen’ is mijn blog. Over mislukte traktaties, dode poezen, drugsdealende astrologen, falend opvoeden, mijn ontmoeting met Conan de Barbaar en een existentiële crisis in Eurodisney.

De jongensbarbie stinkt

moeilijk

Moeilijke momenten

maandag 16 maart 2015, Pam van der Veen

‘Mijn dochter en haar vriendinnetje spelen op zolder. Ze voeren een stukje op met de barbies. Ik hoor flarden van tinkelende meisjesstemmen. Opeens valt het vriendinnetje uit haar rol. “Iieeeuuww!” roept ze. “Haal weg! Ik wil ‘m niet in mijn buurt!” Ontstemd verschijnt ze in het trapgat. “De jongensbarbie moet weg,” beveelt ze mij. “En ik wil ‘m niet aanraken!”
Verbaasd kijk ik op. “Ken?” vraag ik. “Wat is er mis met die arme Ken?” Het meisje werpt me een blik vol afschuw toe.
“Hij stinkt!” roept ze.’
***

‘In het zaaltje heerst aandachtige stilte. Voor het publiek zitten twee vrouwen op hoge krukken. De ene vertelt over haar scheiding, de conflicten met haar ex, haar verdriet en frustratie. Ze huilt. De andere luistert, geeft antwoorden en goede raad. “Laat gewoon zijn wat er is,” zegt ze. “Weerstand kost meer energie dan acceptatie.” De snikkende vrouw knikt. “Eens,” zegt ze. Door haar gesnotter klinkt haar n als een d. De jongen naast mij schrikt en veert op.
“Aids?!?” vraagt hij.’
***
‘Het jeugdtheatertje is half gevuld. Voor het zaaltje staan twee slordige mannen, minstens een halve eeuw ouder dan de kinderen in het publiek. Ze hebben verweerde gezichten, dragen vale spijkerbroeken en smoezelige slobbershirts. Op hun grijze haar staat een pet. De ene groen, de andere rood. Ze maken muziek.
“Klappen met die handjes, stampen met die voetjes, draai maar in het rond,” zingen ze. “En schudden met die billen!” De man met de rode pet knipoogt schalks in mijn richting. “En dat geldt ook voor de moeders!”
***

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recent

Archief