maandag 7 juli 2014, Pam van der Veen

‘WK-hamsters?’, vraagt de kassajuffrouw. Voor ik kan antwoorden rukt ze alvast een handvol knaagdieren uit het rek om aan mijn dochter te geven.
‘Nee, dank je,’ probeer ik haar tegen te houden. ‘Liever niet!’
Het meisje kijkt me verontwaardigd aan, haar dun geëpileerde wenkbrauwen hoog opgetrokken. ‘Hoezo niet?’
‘We hebben er al zoveel,’ leg ik uit. ‘Het hele huis ligt vol met die dingen en ze heeft ze allemaal al minstens driedubbel.’ Ik wil er nog iets aan toevoegen over milieuvervuilende zilverfoliezakjes, maar het kassameisje weet genoeg. Laatdunkend haalt ze haar schouders op.
‘Nou en?’, zegt ze. Ze drukt Mei Lan de hamsters in handen en roept triomfantelijk: ‘Alsjeblieft! Voor jou!’
‘Veel sterkte met die egoïstische kutmoeder van je,’ zegt ze er nog net niet bij.

< terug